ن

دریاچه‌ای در تپه‌های ایوندیم در دوردست‌های شمال سرزمین میانه. آنومیناس، یکی از شهرهای آرنور در کنار آن بنا نهاده شد.

جویباری پر صدا که از زیر آمون دارتیر در ارد وترین سرچشمه می‌گرفت و به سمت دشت‌های تاریک دور-لومین در جهت شمال غرب جاری می‌شد. آنجا از کنار خانه‌ی هورین عبور می‌کرد و می‌گفتند که نام خود را از روی دختر کوچک نگون بخت او، لالایت گرفته بود.

دومین ماه سال در تقویم آدمیان سرزمین میانه، تقریباً در تقویم امروزی، معادل فوریه است. (اگرچه دقیق‌تر آن ۲۲ ژانویه تا ۲۰ فوریه می‌باشد.)

دریاچه‌ی بزرگ بیضی شکلی که در میانه‌ی مسیر رودخانه آندویین قرار گرفته و از میان دروازه های آراگونات در شمال وارد رودخانه شده و سپس در آب‌های خروشان آبشار رائوروس در حدود بیست مایلی جنوب می‌ریزد. بر گرداگرد دریاچه که نامش را به «آب سرد مه‌ گرفته» ترجمه می‌کنند تپه‌های سنگی و خاکستری امین موییل  قرار داشت. دو تپه سنگی ...

آب‌های فراشنده در ناحیه‌ای که جریان کِله‌بروس به آبکند تی‌گلین می‌ریزد قرار گرفته و نامش را پس از آنکه برای نخستین بار نیه‌نور نی‌نیل به بالای آن آمد و به شدت لرزید این‌گونه نهادند.