فرهنگ نامه

لمباس، غذایی حیرت‌انگیز که الف‌ها در سفرهای طولانی از آن بهره می‌بردند. ظاهراً منشأ آن نزد ملیان، از دوریات بوده است.

کویی‌وینن، مکان بیداری الف‌ها در سواحل دریای داخلی هلکار.

گل‌های آبی که به دلیل برگ‌های گرد و صافشان شهرت داشتند و بر سطح تالاب‌ها و رودهای آرام شناور بودند. گل‌های آنان به رنگ‌های بسیار بود ولی ظاهراً گلدبری، دختر رود به نیلوفرهای سفید علاقه‌ی عجیبی داشت. تام بامبادیل، به کرانه‌های پایین‌تر ویتی‌ویندل می‌رفت تا برایش نیلوفرهای سفید جمع کند و هنگام بازگشت از یکی همین سفرهای گردآوری نیلوفر بود ...

انشعابی از رود برندی‌واین که از فاردینگ غربیِ شایر جاری بود و در شرق، درست شمال پل برندی‌واین، به این رود می‌پیوست. هابیتون و بای‌واتر کنار همین رود بودند.

«تا وقتی که هفت برابر سال‌هایی که ما را آزار داده نگذرد از نگهبانی او خسته نخواهیم شد.» -کلام چوب‌ریش، دو برج، بخش سوم، فصل ۱۰، صدای سارومان جنگل درختان باستانی اطراف آیزن‌گارد پس از آن که به دست انت‌ها افتاد. درختان نگهبان در سراسر دره‌ی نان کورونیر ایستادند و دنبال کوچک‌ترین نشانه‌ای از گریز پنهانی سارومان از برجش بودند. ...