و

منطقه‌ای مرتفع در فاردینگ شرقی شایر که جنگلی انبوه داشت و میان ییلاق گرین‌هیل در غرب و ماریش در شرق واقع شده بود. سرچشمه‌ی نهر استاک از تپه‌های وودی‌اند بود. رودی از شرق می‌آمد و در استاک، به برندی‌واین می‌رسید. خود وودی‌اند جمعیت پراکنده‌ای داشت ولی دهکده‌ی وود‌هال در حاشیه‌ی جنگل بلوط، در مرز شمالی آن بود. شاید به همین ...

موجوداتی انسان‌مانند، پشمالو و وحشی که می‌گفتند در خفا و در تاریکی اعماق جنگل زندگی می‌کردند. ووزه‌ی جنگلی موجودی برگرفته از ادبیات عامه‌ی بریتانیاست ولی سائروس در دوریات، از این نام برای طعنه زدن به ظاهر نامرتب و خسته‌ی تورین استفاده کرد. ووزه‌های جنگلی با دروئداین، انسان‌های جنگلی که عموماً مردم روهان به آن‌ها ووزه می‌گفتند نیز در ارتباط است.

دهی در فاردینگ شرقی شایر. فرودو، سام و پی‌پین در همین محل بود که گیلدور اینگلوریون و مردمش را در بیشه‌ی بالای وودهال دیدند و هر سه در آخرین مراحل سفرشان به سوی معبر باکلبری از نزدیکی دهکده گذشتند.

ترجمه‌ی توروفانتو، اسم مستعاری بود که در محل ساخت آن، به کشتی عظیم آلداریون، یعنی هیریلونده در بندرگاه رومنا، داده بودند. آلداریون حداقل دو بار سوار بر وال چوبی از نومه‌نور به سرزمین میانه، از دریای بزرگ گذاشت. پس از سفر نخست، دماغه‌ی کشتی را با عقابی مرصع، تزیین دادند که هدیه‌ی دوست آلداریون، کیردان بود.

شمالی‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین بخش‌های روهان که بین جنگل فنگورن از یک سو و رود آندویین در دیگر سو بود و از شمال نیز رود لیم‌لیت آن را محصور می‌کرد.