م

دورف‌های تبار دورین بی‌مرگ، پیرترین دورف در میان هفت پدر دورف‌ها. تقریباً همه‌ی دورف‌هایی که در آثار تالکین ظاهر شده‌اند از همین گروهند. نکته: ۱-بازگشت مردم دورین به خزد-دوم محل اطمینان نیست ولی برخی منابع (به ویژه، جلد ۱۲ تاریخ سرزمین میانه) پیشنهاد می‌کنند که دورف‌ها، با هدایت شاه دورین هفتم، از تبار داین آهنین‌پا به منزل باستانی خود بازگشت.

یکی از اسامی بسیاری که برای نژادی که الف‌ها دروئداین می‌خواندند و نسل‌های بعدی انسان‌ها به ایشان «ووزه» می‌گفتند. نام دروگ در بره‌تیل در دوره‌ی اول به کار می‌رفت. جایی که ارتباط خاصی بین این مردم و مردم هالت و آن دسته از اداین که در منطقه‌ی جنگلی زندگی می‌کردند شکل گرفت. اسم مذکور از اسم خود ایشان می‌آید گرچه ...

اسم جمعی که به ندرت برای اشاره‌ی به دروگ‌ها کاربرد دارد و معمولاً ایشان را به نام الفی‌اشان، دروئه‌داین می‌خوانند. آن‌ها نیز مانند هابیت‌ها، شاخه‌ی دوری از نژاد‌ انسان‌ها هستند (اگرچه تالکین مشخص کرده است که این دو شاخه، با یکدیگر ارتباطی ندارند.). از نظر تاریخی، نمایندگان مردم دروگ، در بله‌ریاند و نومه‌نور زندگی می‌کردند ولی بعدها، در دوره‌ی سوم ...

عنوانی که ماندوس داده بودند زیرا قدرت اعلام حکم در مسائل مربوط به سرنوشت با وی بود. نکته: نقش مانوس، اعلام حکم مانووه، یا والار به عنوان یک گروه بود. وقتی قاضی والار سخن می‌گفت، حکم برگشت‌ناپذیر می‌شد.

آدمیان کوهستان سفید که در پایان دوره‌ی دوم سوگند اتحاد با ایزیلدور را خوردند. با شکستن عهد، نفرین شدند که بر جاده‌های مردگان راه بروند تا آن زمان که بتوانند به عهد خود وفا کنند. امری که سه هزار سال بعد، وقتی در جنگ حلقه، به دنبال خلف ایزیلدور، آراگورن رفتند محقق شد.