آینور

تاریخ: نامیرا؛ راداگاست در سال ۱۰۰۰ دوران سوم به سرزمین میانه آمد، و حداقل تا سال ۳۰۱۸ همان دوران در آنجا باقی ماند؛ از سرنوشت نهایی او اطلاعاتی در دست نیست.

نژاد: آینور

گروه: مایار در خدمت یاوانا

محل اقامت: روسگوبل در مرزهای سیاه‌بیشه

معنی: آدونایی به معنی «مراقبت‌گر حیوانات»[۱]

دیگر نام‌ها: آیوندیل

عناوین دیگر: رام‌کننده پرندگان، قهوه‌ای، احمق، ساده

یکی از پنج ساحر، که گفته می‌شود چهارمین نفر از آنها بود که به سرزمین میانه وارد شد. به‌سان افراد فرقه‌اش یک چوبدستی و رنگی شاخص داشت (در این مورد رنگ قهوه‌ای). وی در سال‌های اولیه‌ی زندگانی‌اش در والینور دوست حیوانات و پرندگان بود (که در آنجا آیوندیل، به معنی دوستِ پرنده، خوانده می‌شد) و زمینه‌ی تخصصش، چیزهای زنده‌ی سرزمین میانه بود.[۲] او همچنین درکنار دانش عظیمی از رستنی‌ها و گیاهان، توانایی ایجاد توهم را هم داشت.[۳]

مانند بقیه‌ی اعضای فرقه‌اش وظیفه‌ی یاری الف‌ها و انسان‌ها را در برابر تاریکی را داشت. در سرزمین میانه او همراهی با حیوانات و پرندگان را به مردمی که برای یاری آن‌ها فرستاده شده بود ترجیح داد و موفقیت کمی دست یافت. او در روسگوبل در کنار مرزهای جنوبی سیاه بیشه، نزدیک دول گولدور سکنی گزید اما در آینده بنا به دلایلی آنجا را رها کرد. همچنین به‌نظر می‌رسد در حمله‌ی شورای سفید به دول گولدور در سال ۲۹۴۱ دوران سوم هم سهیم بوده است.

راداگاست در نبرد حلقه تقریبا نقشی نداشت و تنها کار و اثری بر جای گذاشت، فرستادن گوایهیر با اخبار به اورتانک بود که ناخواسته به فرار گندالف کمک کرد و همچنین احتمال می‌رود گاهی عقاب‌ها را در موقعیت‌های خطیر نظیر نبرد دروازه‌های سیاه فرستاده باشد که البته مدرکی در دست نیست.

از سرنوشت راداگاست پس از سقوط سائورون هیچ اطلاعاتی وجود ندارد. با اینکه او در شکل دادن مقاومت در برابر ارباب تاریکی شکست خورده بود اما هیچ کجا منع بازگشتش به آمان ذکر نشده است و به نظر می رسد که در بین چیزهایی که در سرزمین میانه به آن ها علاقه داشت، مانده باشد.

یادداشت‌ها:

[۱]

[۲]

[۳]

در اوایل دوران دوم، سائورون در ظاهر مبدل نزد نولدور آمد، او با بکار بردن نامهای مستعار متعدد سعی در فریفتن آنها کرد. مشهورترین این نام ها آناتار، ارباب هدیه ها، بود اما حداقل دو نام دیگر نیز داشت.یکی از اینها آئولندیل بود، به این معنی تقریبا «مرید آئوله». آئوله والایی بود که دانش ویژه ای در ساختن و اختراع کردن داشت و در نزد نولدور محبوب بود، به همین دلیل این نام را انتخاب کرد. البته نکته جالبی در این انتخاب نام وجود دارد، در گذشته بسیار دور سائورون از مایاهای آئوله بود تا اینکه توسط ملکور فریب خورد و به خدمت او در آمد.

یکی از آراتار، هشت بزرگ والار، بود. آئوله والایی بود که به مواد آردا توجه ویژه داشت: سنگ و آهن. همانطور که نام او نشان می دهد، او سازنده و مخترع در میان والار بود. او آنگاینور، زنجیری که ملکور با آن بسته شد، و کشتی های ماه و خورشید را ساخت.

 پیش از آنکه الف ها و انسان ها پدیدار شوند آئوله تصمیم گرفت که خودش نژاد دورف ها را بسازد. ایلوواتار به آنها جان بخشید اما اجازه نداد آنها پیش از الف ها بیدار شوند. آئوله آنها را در سرزمین در خواب قرار داد تا اینکه الف ها بیدار شوند.

 هنگامی که الف ها به والینور آمدند، نولدور مجذوب مهارت آئوله و از شاگردان او شدند. فئانور بزرگترین شاگرد او بود، و از او هنر ساخت سیلماریل ها را آموخت.

یک مایا از مردمان آئوله سازنده. نام کورومو به مهارت سارومان در ساختن بر می‌گردد و به نظر می‌رسد که نزد استادش جایگاه ویژه ای داشته است هنگامی که والار تصمیم به فرستادن فرستادگانی به سرزمین میانه گرفتند آئوله کرومو رو برای این وظیفه انتخاب کرد و او اولین عضو بود. یاوانا، همسر آئوله، درخواست کرد که او یکی دیگر از مایار را برای عبور از دریای بزرگ با خود همراه کند: آیوندیل دوست پرندگان.

سه نفر دیگر هم انتخاب شدند و در سرزمین میانه، این فرستادگان از غرب با نام پنج جادوگر شناخته شدند.

کورومو به عنوان اولین نفر به سرزمین میانه وارد شد و نام جدیدی در زبان سیندارین گرفت: کورونیر (ماهر، حیله گر) که در زبان مشترک سارومان نام گرفت. او در نهایت از راهی که در آن قرار گرفته بود برای جستجوی قدرت برای خودش در سرزمین میانه رویگردان شد. وقتی بدن او نابود شد والار روح او را مورد پذیرش قرار ندادند و او هیچ وقت به غرب که از آن آمده بود بر نگشت.

آری‌ین که دوشیزه خورشید نامیده میشود، روح آتش و یکی از مایاهای وانا بود. در دوران دو درخت وظیفه او آوردن شبنم های درخشان درخت لائوره لین به باغ های وانا بود. در آن زمان او ظاهری مشابه با فرزندان ایلوواتار برای خود برگزیده بود اما روح آتشینش همچنان در پرتو درخشان چشمانش دیده می شد.

وقتی که والار خورشید را از آخرین میوه لائوره لین بوجود آوردند، وظیفه هدایت کردن آن داخل آسمان را به آری ین دادند. در آن زمان او ظاهر قدیمی خود را کنار گذاشت و به شکل آتشی سوزان و درخشان در آمد. در آن ظاهر بود که هدایت کشتی خورشید را که آئوله برای خورشید ساخته بود به عهده گرفت و آنرا در مسیرش در بالای جهان هدایت کرد.

یادداشت:

اسم آرین از یک ریشه الفی ar مشتق شده است که به معنی «روز، نور روز» است. این اسم معمولا به جای «دوشیزه روز» به «دوشیزه خورشید» ترجمه میشود. نام آری ین تنها پس از به عهده گرفتن هدایت خورشید معنی پیدا میکند، بنابراین احتمالا او هنگامی که در باغ های وانا بوده است نامی دیگر داشته است.

در کتاب قصه های گمشده شخصیت هم ارزی به نام اورون (Urwen) وجود دارد که به معنی «دوشیزه آتش» است و ارتباط بهتری با روح آتش دارد. هرچند این نام بعدها کنار گذاشته شد و این شخصیت آری ین نام گرفت.