آینور

در اوایل دوران دوم، سائورون در ظاهر مبدل نزد نولدور آمد، او با بکار بردن نامهای مستعار متعدد سعی در فریفتن آنها کرد. مشهورترین این نام ها آناتار، ارباب هدیه ها، بود اما حداقل دو نام دیگر نیز داشت.یکی از اینها آئولندیل بود، به این معنی تقریبا «مرید آئوله». آئوله والایی بود که دانش ویژه ای در ساختن و اختراع کردن داشت و در نزد نولدور محبوب بود، به همین دلیل این نام را انتخاب کرد. البته نکته جالبی در این انتخاب نام وجود دارد، در گذشته بسیار دور سائورون از مایاهای آئوله بود تا اینکه توسط ملکور فریب خورد و به خدمت او در آمد.

یکی از آراتار، هشت بزرگ والار، بود. آئوله والایی بود که به مواد آردا توجه ویژه داشت: سنگ و آهن. همانطور که نام او نشان می دهد، او سازنده و مخترع در میان والار بود. او آنگاینور، زنجیری که ملکور با آن بسته شد، و کشتی های ماه و خورشید را ساخت.

 پیش از آنکه الف ها و انسان ها پدیدار شوند آئوله تصمیم گرفت که خودش نژاد دورف ها را بسازد. ایلوواتار به آنها جان بخشید اما اجازه نداد آنها پیش از الف ها بیدار شوند. آئوله آنها را در سرزمین در خواب قرار داد تا اینکه الف ها بیدار شوند.

 هنگامی که الف ها به والینور آمدند، نولدور مجذوب مهارت آئوله و از شاگردان او شدند. فئانور بزرگترین شاگرد او بود، و از او هنر ساخت سیلماریل ها را آموخت.

یک مایا از مردمان آئوله سازنده. نام کورومو به مهارت سارومان در ساختن بر می‌گردد و به نظر می‌رسد که نزد استادش جایگاه ویژه ای داشته است هنگامی که والار تصمیم به فرستادن فرستادگانی به سرزمین میانه گرفتند آئوله کرومو رو برای این وظیفه انتخاب کرد و او اولین عضو بود. یاوانا، همسر آئوله، درخواست کرد که او یکی دیگر از مایار را برای عبور از دریای بزرگ با خود همراه کند: آیوندیل دوست پرندگان.

سه نفر دیگر هم انتخاب شدند و در سرزمین میانه، این فرستادگان از غرب با نام پنج جادوگر شناخته شدند.

کورومو به عنوان اولین نفر به سرزمین میانه وارد شد و نام جدیدی در زبان سیندارین گرفت: کورونیر (ماهر، حیله گر) که در زبان مشترک سارومان نام گرفت. او در نهایت از راهی که در آن قرار گرفته بود برای جستجوی قدرت برای خودش در سرزمین میانه رویگردان شد. وقتی بدن او نابود شد والار روح او را مورد پذیرش قرار ندادند و او هیچ وقت به غرب که از آن آمده بود بر نگشت.

آری‌ین که دوشیزه خورشید نامیده میشود، روح آتش و یکی از مایاهای وانا بود. در دوران دو درخت وظیفه او آوردن شبنم های درخشان درخت لائوره لین به باغ های وانا بود. در آن زمان او ظاهری مشابه با فرزندان ایلوواتار برای خود برگزیده بود اما روح آتشینش همچنان در پرتو درخشان چشمانش دیده می شد.

وقتی که والار خورشید را از آخرین میوه لائوره لین بوجود آوردند، وظیفه هدایت کردن آن داخل آسمان را به آری ین دادند. در آن زمان او ظاهر قدیمی خود را کنار گذاشت و به شکل آتشی سوزان و درخشان در آمد. در آن ظاهر بود که هدایت کشتی خورشید را که آئوله برای خورشید ساخته بود به عهده گرفت و آنرا در مسیرش در بالای جهان هدایت کرد.

یادداشت:

اسم آرین از یک ریشه الفی ar مشتق شده است که به معنی «روز، نور روز» است. این اسم معمولا به جای «دوشیزه روز» به «دوشیزه خورشید» ترجمه میشود. نام آری ین تنها پس از به عهده گرفتن هدایت خورشید معنی پیدا میکند، بنابراین احتمالا او هنگامی که در باغ های وانا بوده است نامی دیگر داشته است.

در کتاب قصه های گمشده شخصیت هم ارزی به نام اورون (Urwen) وجود دارد که به معنی «دوشیزه آتش» است و ارتباط بهتری با روح آتش دارد. هرچند این نام بعدها کنار گذاشته شد و این شخصیت آری ین نام گرفت.

زمانی که سائرون برنامه ریزی کرد تا الف ها را در دوران دوم به دام بیاندازد، نامی برای خود انتخاب کرد که حالت خوشایندی داشته باشد و با تغییر چهره نزد آنها رفت، و به آنها دانش پنهان را که به ساختن حلقه های قدرت می انجامید، ارائه کرد. مشهورترین نام مستعارش در این دوره، آناتار، خداوندگار هبه ها، بود، اما اسامی دیگری نیز در تاریخ ثبت شده اند. در میان این اسامی، آرتانو، به معنای آهنگر بزرگ بود، که به مهارت های وی در ساخت و پرداخت بر می گشت، که بدون شک از ارباب اصلی خود، آئوله ی والا یادگرفته بود.