فرهنگ نامه

نامی که کله‌بورن و تراندوییل پس از سقوط سائورون در آخرین سال‌های دوران سوم به سیاه‌بیشه دادند.

کسانی که در جنگل‌های سرزمین میانه، به ویژه بره‌تیل در دوران دوم و سیاه‌بیشه در دوران سوم زندگی می‌کردند.

دهی در فاردینگ شرقی شایر. فرودو، سام و پی‌پین در همین محل بود که گیلدور اینگلوریون و مردمش را در بیشه‌ی بالای وودهال دیدند و هر سه در آخرین مراحل سفرشان به سوی معبر باکلبری از نزدیکی دهکده گذشتند.

ترجمه‌ی توروفانتو، اسم مستعاری بود که در محل ساخت آن، به کشتی عظیم آلداریون، یعنی هیریلونده در بندرگاه رومنا، داده بودند. آلداریون حداقل دو بار سوار بر وال چوبی از نومه‌نور به سرزمین میانه، از دریای بزرگ گذاشت. پس از سفر نخست، دماغه‌ی کشتی را با عقابی مرصع، تزیین دادند که هدیه‌ی دوست آلداریون، کیردان بود.

الف‌های سیلوان که در جنگل‌های سرزمین میانه زندگی می‌کردند و مخصوصاً تحت حکومت ترندوییل بودند در بخش‌های شمالی سیاه‌بیشه سکنا گزیده بودند.