سایه‌ی آدمیان کوهستان سفید که ایزیلدور، چون سوگند کمک به وی را در جنگ آخرین اتحاد شکستند آن‌ها را نفرین کرده بود تا در سرزمین میانه بمانند. مغاره‌های زیر دوویموربرگ و دره‌ی هارودیل در سایه‌ی آن، در تسخیر ایشان بود اما می‌گفتند که تنها هنگام مشکل یا مرگ در دره ظاهر می‌شوند. در جنگ حلقه، وارث ایزیلدور، آراگورن، مردگان را ...

باتلاق‌های متعفنی که بین امین موییل و گذرهای شمالی موردور قرار داشت و در پایان دوره‌ی دوم، محل رخداد مرگ‌های بسیار در جریان جنگ آخرین اتحاد بود و سه هزار سال بعد، در پایان دوره‌ی سوم، می‌گفتند که در تسخیر ارواح است.

آدمیان کوهستان سفید که در پایان دوره‌ی دوم سوگند اتحاد با ایزیلدور را خوردند. با شکستن عهد، نفرین شدند که بر جاده‌های مردگان راه بروند تا آن زمان که بتوانند به عهد خود وفا کنند. امری که سه هزار سال بعد، وقتی در جنگ حلقه، به دنبال خلف ایزیلدور، آراگورن رفتند محقق شد.

نام خورشید؛ اصطلاح کم‌کاربردی است و مخصوصاً وقتی خورشید تازه طلوع کرده باشد به کار می‌رود. تا اولین طلوع ماه، روزهای پیشین، تنها نوری که در آسمان دیده می‌شد نور ستارگان بود. وقتی این نور تازه و درخشان از غرب (در اصل چنین بود) برخاست، ملکور و زیردستانش به اعماق آنگ‌باند فرو رفتند و ابر سیاهی بیرون فرستادند تا خود ...

سال‌های طولانی از برپایی والینور تا تاریکی آن، زمانی که طی آن، سرزمین والار غرق در نور دو درخت بود. روزگار سعادت با ساختن درختان بر تپه‌ی کورولایره، پس از آن که والار اولین بار قلمروی خود را در والینور پایه نهادند آغاز می‌شود. ایشان بیش از سه دوره بر جای بودند پیش از نابودی نهایی درختان به دست ملکور ...