آخرین مقالات فرهنگنامه
خانه - فرهنگ نامه

فرهنگ نامه

دیمولت (جنگل تاریکی پایین دوویموربرگ)

از دون‌هارو، دو ردیف سنگ عمودی جاده‌ی باستانی را مشخص می‌کنند که به سمت شرق، به جانب دوویموربرگ و جاده‌های مردگان می‌رفت. مسافری که آن مسیر را طی می‌کرد به زودی زیر درختان جنگل تاریک صنوبر می‌رسید که همان دیمولت بود. نام آن، از زبان کهن می‌آید و به شکل تحت اللفظی به معنی «جنگل تاریک» است. در اعماق جنگل، ...

ادامه مطلب »

دیمبار (زمینی خالی پایین کریسائگریم)

زمینی تهی در شمال بله‌ریاند، میان جنگل‌های بره‌تیل در غرب و نلدورت در شرق نکته: ۱-در ضمیمه‌ی زبان‌شناختی سیلماریلیون، کریستوفر تالکین می‌گوید که نام زمین مذکور، شامل «mbar» به معنی محل زندگی یا خانه است. عجیب به نظر می‌رسد زیرا صراحتاً به ما گفته‌اند که دیمبار مکانی خالی از سکنه بود و در واقع، به نظر می‌رسد از «dimb» به ...

ادامه مطلب »

دیاموند از لانگ کلیو (همسر تاین پره‌گرین اول)

همسر تاین پره‌گرین توک اول و مادر فارامیر توک اول. نکته: ۱-نسب نسبت داشتن دیاموند با  توک‌های شمالی تلویحاً (اما نه به طور قطعی) به این معناست که میان خاندان اصلی وی لانگ کلیو، و آن خانواده پیوند نزدیکی برقرار بوده است

ادامه مطلب »

برهوت مورانون (بیابان مقابل دروازه‌های موردور)

زمینی خشک و خالی که مقابل دروازه‌ی سیاه موردور قرار داشت. زمین، از زندگی تهی بود و گل و خاکستر آن را می‌انباشت. تنها ویژگی آن، پشته‌های سرباره‌‌اش، پشته‌های مخروطی شکل خرده سنگ بود که ردیف به ردیف، در چشم‌انداز خاکسترآلود پیش می‌رفتند. فرودو و سام در سفرشان به جانب ارودرویین به مرز این منطقه آمدند و بعداً گندالف و ...

ادامه مطلب »

برهوت اژدها (زمین‌های سوخته‌ی اطراف اره‌بور)

زمین‌های بایر و خالی از سکنه‌ی گرد اره‌بور و دیل که از نفس سوزان اسماگ اژدها سوخته و سیاه شده بود. مرزهای برهوت، پناه ته‌مانده‌ی سبزی و زندگی بود ولی قلبش سوخته و کاملاً بی‌بر بود. زمین‌های برهوت از جنوب مایل‌ها ادامه داشت و تا ساحل رود رانین از کنام اسماگ، زیر تنها کوه می‌رسید ولی اگر نقشه‌ی همراه کتاب ...

ادامه مطلب »