کوه ها و تپه ها

نام اصلی رشته تپه‌هایی جنگل‌پوش که در سراسر بخش شمالی سبزبیشه‌ی عظیم قرار داشتند و نام آن، ترجمه‌ی الفی امین دوییر است. وقتی که سایه‌ی دور گولدور بر جنگل افتاد نام آن به سیاه‌بیشه تغییر کرد و این رشته تپه‌ها را کوهستان سیاه‌بیشه خواندند.

نامی برای تانیکوئتیل، کوه همیشه سفید در میان کوهستان پلوری، که والینور را از شرق محافظت میکند. بر قله آن ایلمارین قرار دارد، تالارهای مانوه شاه مهین و همسرش واردا النتاری. در دامنه های این کوه و در زیر تالارهای مانوه خانه بسیاری از وانیار قرار دارد، که برای برخورداری از نور دو درخت از تیریون به آنجا آمده بودند.

ارد انگرین، کوهستانی در شمال جهان که ملکور برای محافظت از دژ اوتومنو بوجود آورد. دژ کوچکتر او آنگباند نیز در داخل این حصار بود.

مجموعه کوه هایی در شمال شرق سرزمین میانه، جایی که قلمرو دورفها توسط گرور پسر دائین اول پس از رانده شدن بوسیله اژدها از کوهستان خاکستری بنا نهاده شد.

انبوه کوه های لبه شمالی کوهستان سفید، به علت قله های دندانه دارش به آن در زبان روهیریم لقب ایرنساگا به معنای” اره آهنی” داده شده بود. این کوه ها ادوراس را در شمال از دون هارو در جنوب جدا می کرد، و جاده بین این دو در طول دره رود اسنوبورن در سمت شرق ایرنساگا امتداد داشت.