سگ شکاری والینور از القاب هوآن است، تازی که در ماموریت یافتن سیلماریل، برن و لوتین را همراهی نمود.

اسبها حیواناتی هستند که سالهای سال توسط انسانها و الفها هم برای سواری و هم برای حمل بار مورد استفاده قرار می گرفتند. مشهورترین اسبهای سرزمین میانه را می توان روخالور، اسب فینگولفین و همچنین فلاروف، اسب ائورل جوان دانست. مردمان روهان در اواخر دوران سوم، شغل و هنر پرورش اسب را به کمال رساندند.

در میان اورکها، لااقل آنهایی که در خدمت سارومان بودند به مردمان روهیریم اسب دارها اطلاق میشد. این عبارت را یوگلوک هنگام عبور از روهان برای اشاره به آنها به کار برد.

چابک سواران که ترجمه ای است از لفظ الفی روهیریم، نامی است در زبان مشترک برای مردمان روهان. این نام پس از سکونت آنها در منطقه ای که سابقا کاله ناردون نامیده میشد و سرزمینی سرسبز از دره های رود انت واش از کوههای مه آلود تا کوهستان سفید بود بدانها اعطا شد. آنها دانش پرورش اسب و سوارکاری را ...

در قسمت شمالی گودی هلم صخره ای قرار داشت که قلعه شاخ آواز بر روی آن بنا شده بود. همچنین دیواری که به سد هلم معروف بود از همین صخره آغاز می شد.