وارث الندیل (یکی از القاب وارثان نخستین شاه برین نومه نوریهای در تبعید)

وارث الندیل لقبی بود که به اعقاب الندیل، نخستین شاه برین نومه نوریهای در تبعید و کسی که در اواخر دوران دوم دو پادشاهی گوندور و آرنور را بنیان نهاد، اطلاق می شد. در سلسله پادشاهی شمالی آرنور، که حاکمان آن از فرزندان ایسیلدور، فرزند بزرگ الندیل بودند، این شجره، پدر به پسر، تا آراگورن بدون انقطاع ادامه یافت. موقعیت سیاسی پادشاهی جنوبی گوندور کمی پیچیده تر بود. اولین شاه مستقل گوندور، منلدیل بود که با کمی سختگیری می شد او را وارث الندیل به حساب نیاورد زیرا او پسر آناریون، برادر کوچکتر ایسیلدور و فرزند کوچک الندیل بود. لذا در گوندور، این لقب به هر یک از اخلاف الندیل که حکمرانی را بر عهده داشت داده می شد. این سهل گیری باعث میشد تا شاهان گوندور بتوانند خود را وارث الندیل بنامند. پس از کشته شدن ائارنور، آخرین شاه گوندور، موقعیت از این نیز پیچیده تر شد و کارگزاران حکمران بر سر کار آمدند که آنها نیز این لقب و اختیارات وابسته به آن را تصاحب نمودند. این پیچیدگیها در انتهای دوران سوم با به تخت نشستن آراگورن، یک وارث بلافصل الندیل بر اورنگ پادشاهی های دوباره متحد شده آرنور و گوندور حل و فصل شد.