کوه ها و تپه ها

بر مرزهای سرزمین مقدس والینور کوهی قرار داشت که آنرا بلندترین کوه جهان قلمداد کرده و تانیکوئتیل یا اویولوسه می نامیدند. بر فراز قله آن تالارهای مانوه و واردا قرار داشتند.

در قسمتهای مرکزی جزیره النا که پادشاهی نومه نور در آن بنا نهاده شده بود، کوهی به نام منلتارما وجود داشت که خود نومه نوریها به آن ستون آسمان می گفتند و هر سال سه بار برای شکرگزاری از ارو بر بالای قله آن جشنی بر پا می نمودند.

در شمال شهر هابیتون تپه هابیتون قرار داشت که هابیتهای این شهر، آنرا تپه می نامیدند. بانگو بگینز سمیالهای مشهور و مجلل بگ اند را در زیر این تپه حفر نموده بود.

هیتائگلیر نام الفی رشته کوهی است که معمولا به نام کوههای مه آلود شناخته می شوند.

تپه ای در شمال شرق بلریاند قرار داشت که مایدروس، بزرگترین پسر فئانور قلعه خود را بر فراز قله آن بنا نهاده بود. پس از زیر آب رفتن بلریاند در پایان دوران اول، قله هیمرینگ همچنان بیرون آب باقی ماند و جزیره هیملینگ را تشکیل داد.