D

نام به سرزمین‌های غربی بین رود ایزن و لف‌بویی، به ویژه کوهستان بالای آندراست اتلاق می‌شد. منطقه‌ی مذکور زمانی منزل گروه بزرگی از دروئداین یا مردم پوکل بود گرچه نمی‌توان با اطمینان گفت این مردم تا زمان جنگ حلقه جان به در بردند یا خیر.

کلمه‌ی الفی که میان مردم بله‌ریاند به کار می‌رفت و به مردم جنگلی عجیبی اشاره می‌کرد که تحت عنوان دروئداین یا بعدها ووزه خوانده می‌شدند. درونوس، اسم جمعی از ریشه‌ی «درو» است که نژاد دروئداین را از اداین که مشابه آن است متمایز می‌کند. ترکیب درو با «نوس» در زبان سینداری به معنی خانواده‌ی بزرگ یا قوم است.

واژه‌ی سینداری که به مردمی وحشی و خلوت‌گزین به نام ووزه اشاره می‌کرد. این نام، از اسم خود ایشان برای خود، یعنی دروگو می‌آید که در اصوات سینداری الفی به این شکل درآمد. درویین اسم جمعی، معادل ووزه است. ولی اشکال دیگری هم در سینداری داشت. دروآت به گروه یا جمعیت بزرگی از این مردم اتلاق می‌شد در حالی که ...

یکی از اسامی بسیاری که برای نژادی که الف‌ها دروئداین می‌خواندند و نسل‌های بعدی انسان‌ها به ایشان «ووزه» می‌گفتند. نام دروگ در بره‌تیل در دوره‌ی اول به کار می‌رفت. جایی که ارتباط خاصی بین این مردم و مردم هالت و آن دسته از اداین که در منطقه‌ی جنگلی زندگی می‌کردند شکل گرفت. اسم مذکور از اسم خود ایشان می‌آید گرچه ...

مردمانی غریب و اسرارآمیز از تبار انسان‌ها که گاهی «ووزه» خوانده می‌شدند. دروگو نامی بود که ایشان به خود داده بودند و منبع نهایی نامشان، دروئداین بود.