تینگول (بزرگترین پادشاهان سیندار)

عهد: در کوئی وینن بیدار و یا زائیده شد و در ۵۰۲د.ا. کشته شد
نژاد: الفها
شاخه: سیندار
نام های دیگر: الو تینگول، الوه سینگولو
تلفظ: e’lloo thee’ngoll(‘th’ as in English ‘thin’)
القاب: شنل خاکستری، پادشاه پنهان، پادشاه دوریات، سینگولو
معنی: الو، از الوه گرفته شده و به معنی “مرد ستاره” است (منظور از مرد مذکر بودن است و نه انسان) و تینگول از سینداکولو به معنی “شنل خاکستری” گرفته شده است

در اوایل دوران زندگیش، هزاران سال پیش از آغاز دوران اول، تینگول به همراه اینگوه و فینوه به والینور سفر کرد و سپس به نزد الدار که در کوئی وینن زندگی می کردند بازگشت. پس از شنیدن گزارش سفیران از سرزمین قدسی، خیل اعظم الفها آماده شدند تا با گذشتن از سرزمین میانه سرزمین والار را بیابند. رهبری سومین و بزرگترین دسته مسافران که تلری نام داشتند، به عهده تینگول و برادرش اولوه بود. در حالی که آنها به سواحل غربی سرزمین میانه نزدیک میشدند، تینگول در جنگلهای نان الموت به ملیان که یکی از مایار بود برخورد. با وجودیکه دسته کثیری از تلری به غرب دریا گذشته بودند، تینگول به همراه ملیان قلمرو جنگلی دوریات را بنا نهاد و در آنجا مدتی طولانی بر الفهای سیندار حکمرانی کرد.
هنگامی که برن یکی از سیلماریلها را از تاج آهنی مورگوت جدا کرد و به عنوان مهریه لوتین دختر تینگول به او هدیه کرد، تینگول دورفهای کوهستان آبی را فراخواند تا جواهر را روی گردنبند ناگلامیر نصب کنند. اما دورفها چنان شیفته کار خود شدند که تینگول را در خزانه‌ی گنجینه های خودش به قتل رساندند.