آب‌گیر ایورین (آب‌های سرچشمه‌ی ناروگ)

«در دریاچه ی ایورین، طنین خنده بی پایان است. همو که از چشمه های بلورین زوال ناپذیر سیراب می شود. و اولمو، خداوندگار آب ها از آلودگی پاسش می دارد. او که زیبایی آنجا را در روزگار باستان شکل داده است.»

سیلماریلیون، فصل ۲۱، حدیث تورین تورامبار، نقل از گویندور

آب‌گیر‌های درخشانی که پایین کوهستان ارد وترین، در مرزهای شمالی بله‌ریاند بودند و رودخانه‌ی ناروگ از آن‌جا جریان می‌گرفت. آب‌گیرهای مذکور به دلیل زیبایی‌اشان و این که قدرت اولمو از آن‌ها پاسپانی می‌کرد شهرت داشتند. بیست سال پس از بازگشت نولدور به سرزمین میانه، ضیافت اتحاد آن‌ها –مرت آدرتاد- بر ساحل همین آب‌گیرها برگزار شد و قرن‌ها بعد، آب‌های شفابخش آن‌ها تورین را از جنون نجات داد. گلارونگِ اژدها، وقتی برای حمله به نارگوتروند سفر می‌کرد به ایورین آمد و در حالی که می‌گذشت آب را آلود و تنها منطقه‌ای مردابی به جای گذاشت.