فرهنگ نامه

نامی برای دد عظیمی به نام کارخاروث که مورگوت پروراند تا بزرگ‌ترین گرگ عالم باشد. کارخاروث، که توسط اربابش به نگهبانی دروازه‌های آنگباند گماشته شده بود فرار برن و لوتین را همراه با سیلمارین تاج مورگوت دید و دست برن را قطع کرد. بدین ترتیب سیلماریلی را که برن داشت بلعید. قدرت مقدس گوهر، درون گرگ را سوزاند و او ...

مردم ماریش، نزدیک مرزهای شرقی شایر نسبت به بیگانگان و مزاحمان کنجکاو بی‌اعتماد بودند. ماگوت دهقان از بامفورلانگ یکی از همین‌ها بود و برای حفاظت از خودش در مقابل مهمانان ناخواسته سه سگ بزرگ نگه می‌داشت: گریپ، فنگ، و گرگی. هر سه ظاهری گرگ‌مانند داشتند و بدون تردید، منبع نام گرگی نیز همین بوده است. یکی از این سه، یعنی ...

شمالی‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین بخش‌های روهان که بین جنگل فنگورن از یک سو و رود آندویین در دیگر سو بود و از شمال نیز رود لیم‌لیت آن را محصور می‌کرد.

در دره‌ی بالایی ایزن، رود از آخرین بلندی‌های جنوبی و تپه‌های کوهستان به سمت جنوب می‌رفت و به شکاف روهان می‌رسید. دونه‌داین در سال‌های نخستین اقامتشان در سرزمین میانه، در دره‌ی مذکور دژی نفوذناپذیر ساختند که حلقه‌ای از سنگ داشت: آنگره‌نوست یا چنان که در زبان روهیریم که مدت‌ها بعد آن‌جا سکنی کردند شهرت داشت آیزن‌گارد. بیش از دو دهه ...

نامی که برای فرقه‌ای از مایار به کار می‌رفت و واژه‌ی صحیح آن ایستاری بود. ساحران، آن‌ها بودند که اول هزاره‌ی سوم برای یاری رساندن به مردم آزاد در مقابل بازگشت و اوج گیری سائورون به سرزمین میانه آمدند. آلاتار۱ آبی: یکی از دو ساحری که تحت عنوان ساحران آبی می‌شناسیم. آلاتار همراه سارومان و پالاندو به منتهی الهیه شرق ...