فرهنگ نامه

در جوانی آراگورن به جنوب به روهان و گوندور سفر کرد و برای شاه تنگل و کارگزار اکتلیون دوم جنگید. در آن زمان اون نام و ریشۀ راستینش را پنهان نمود و خود را تورونگیل به معنای «عقاب ستاره» نامید. «ستاره» نشان او بود، ستاره سنجاقی نقره‌‌‌ای که تکاور‌ها می‌پوشیدند و به ستارۀ دونه‌داین اشاره دارد.

«…او با لوتیریل دختر ایمراهیل امیر دول آمروت ازدواج کرد و حکومت او بر روهان، طولانی و با خوشبختی همراه بود و به عنوان ائومر ائادیگ شناخته می‌شد.» داستان سال‌های دوران سوم، در مردمان سرزمین میانه، (تاریخ سرزمین میانه بخش دوازدهم) واژه‌‌‌ای از انگلیسی کهن که معمولاً به «خوشبخت» ترجمه ‌می‌شود (البته معانی «شاد» و «دارا» را نیز به همراه ...

جهان، که هنگامی که ایلوواتار واژۀ «ائا»: «باش» را گفت به وجود آمد.

درختان بسیار شگفت‌‌انگیزی که در شمال ایتیلین یافت می‌شد، شگفت‌‌انگیز به خاطر گل‌‌های طلایی که از آن آویزان بود و نامش را نیز از آنها گرفته بود (کولومالدا به معنای «درخت طلایی»). به نظر می‌رسد که نام الفی آن لابورنوم و یا گونه‌‌ای مرتبط‌‌تر به آن است. این درخت مخصوصاً به قلمروی کورمالن مرتبط بوده و قطعا نامش را به ...

آب‌‌های بیداری، سرزمینی در سواحل دریای داخلی هلکار، جایی که اولین الف‌ها در طول سال‌‌های درختان بیدار شدند. این سرزمین در شرقی‌‌ترین نقاط سرزمین میانه واقع شده است.