دشت ها، میادین، صحراها

منطقۀ در ایتیلین شمالی که در ساحل شرقی آندوین، روبروی جزیرۀ کایر آندروس قرار داشت. این جزیره به خاطر درختان کولومالدا که در آنجا رشد می‌‌‌کردند مشهور بود و نام خود را نیز از آنها گرفته بود (نامی که به معنای حلقۀ طلایی است). در سرزمین کورمالن، نزدیک سواحل رودخانۀ بزرگ، مرغزاری قرار داشت که به دشت کورمالن مشهور بود. ...

دشتی وسیع و سبز بین مرز شمالی بلریاند و استحکامات مورگوت در آنگباند، بوده است. توسط شراره های آتش داگور براگولاخ نابود شد، و به آنفائگلیت تغییر نام داد.

«بدین سان آرد-گالن نابود شد … و نام آن دشت را گردانیدند و آنفائگلیت، غبار نفس گیر نهادند. چه بسیار استخوان های نیم سوخته که گور بی سقفشان آنجا بود …» سیلماریلیون – حدیث ویرانی بلریاند و سقوط فین گولفین کویر سوخته در شمال بلریاند توسط شعله های ملکور در داگلور براگولاخ بوجود آمده است.

مرداب هایی در آنجا که گلادن به پایین سرازیر شده و از کوه های مه آلود خارج می شد و به رود بزرگ آندوین می پیوست. اینجا در نخستین سال دوران سوم سرزمین میانه، اتراق گاه ایسیلدور بود، زمانی که وی حلقه را از دست داد.

درختزاری در شمال ایتلین و در کنار ساحل آندوین و در نزدیکی کایر اندروس. فردو و سم پس از موفقیت در پویش کوه هلاکت در این دشت مورد استقبال با شکوهی قرار گرفتند.