در سال صد و سیزده دوران سوم، کله‌بریان دو پسر دو قلو به دنیا آورد، با موی تیره و چشمان خاکستری، و تنها کسانی که آن‌ها را به خوبی می‌شناختند، می‌‌‌توانستند آن‌ها را از یکدیگر تشخیص دهند. اولین دوقلو الادان نامیده شد، «الف-انسان» مانند اجدادش؛ و او نه تنها زاده‌ای از خاندان سلطنتی الدار بود، بلکه همچنین از سه خاندان ...

پسر مهتر و جانشین ایسیلدور که در سفر بازگشت به آرنور پدرش را همراهی می‌کرد و در مصیبت دشت‌های گلادن کشته شد. او که می‌بایست پس از ایسیلدور شاه می‌شد و به نقل از کسانی که او را می‌شناختند در توان، خرد و اقتدار متواضعانه از بهترین‌ها بود؛ خوبروترینِ ترکه‌های الندیل و شبیه‌ترین به جدش.

پسر والاندور، کسی که فرمانروایی آرنور را از پدرش به ارث برد و به مدت صد و بیست و پنج سال بر آرنور حکومت کرد. شاید به خاطر بزرگترین پسر ایسیلدور که الندور نام داشت، این نام بر او نهاده شده بود. پس از او پسرش ائارندور به حکومت رسید. کسی که آخرین پادشاه آرنور به حساب می‌آمد.

نماد سلطنتی در میان پادشاهان آرنور و نوادگان آنها: جواهری سفید و درخشان که در میان یک سربند نقره‌ای تعبیه شده بود. ایسیلدور اولین الندیل‌میر را در مصیبت دشت‌‌‌های گلادن گم کرد. ولی الندیل‌میر دیگری ساخته شد و توسط نوادگان ایسیلدور تا زمان آراگورن و حتی فراسوی آن نیز مورد استفاده قرار گرفت.

به معنای یاوران الف؛ به گروهی از نومه‌‌‌نوری‌‌‌ها اطلاق می‌شود که با سیاست‌‌‌های مردان پادشاه مخالفت کرده و از نومه‌‌‌نور خواستند که رابطۀ دوستی خود با الدار را حفظ کند.