جوندگان کوچک و دراز دمی که معمولاً به عنوان آفت شناخته می‌شوند. به هیچ موشی در تواریخ سرزمین میانه اشاره کاملاً مستقیم نشده است (هرچند گفته شده است پس از شکست شارکی آنها در بگ اند پیدا می‌شده‌اند). بااین‌حال قطعا! در شایر شناخته بودند و سم در قطعه‌ای از شعر اولیفانت، به رنگ خاکستری موش اشاره می‌کند و همچنین گولوم ...

نژادی عجیب و اسرارآمیز که آن را تنها به وسیلۀ شعری از هابیت‌های شایر می‌شناسیم. هویت آنان اسرارآمیز است و شاید اصلاً وجود خارجی نداشته باشند، یا شاید هم اشاره به تاریخچه محلی هابیت‌ها داشته باشد. گفته شده است آنها موجوداتی خطرناک هستند، در تاریکی خان‌ومان دارند و بر سر مسافران غافلی که آنها را می‌بینند هجوم می‌برند. هر چند ...

آخرین روز از سال؛ برای الف‌ها، که گاهشمارشان در بهار آغاز می‌شد، در تقویم مدرن ۲۷ مارس است، اما برای دونه‌داین در سرزمین میانه، متاره در زمستان اتفاق می‌افتاد که ۲۱ دسامبر امروزی ‌می‌شود.

قله‌ای سفید و بلند که در پایانی‌ترین نقطۀ جنوبی کوهستان مه‌آلود ایستاده بود. در کوه‌پایه‌های آن آیزنگارد قرار داشت، در درۀ نان کورونیر. همچنین کمی شرق‌تر، انت‌واش هم سرچشمه‌اش را از آن می‌گرفت. نام الفی این کوه به صورت تحت‌اللفظی، «آخرین شاخ» معنی می‌دهد («راس» که به معنی «شاخ» می‌باشد، غالباً در زبان الفی برای توصیف مناظری همچون کوه‌ها و ...

ائول الف تاریک از روشنایی آفتاب بیزار بود. وی در دل سایه‌های جنگل نان الموت می‌زیست و فقط زیر ستارگان از تالارهایش خارج می‌شد. وقتی وی با آره‌دل گوندولینی ازدواج کرد، آره‌دل نیز به تبع آن زندگی در تاریکی‌ها و سایه‌ها را در پیش گرفت. وقتی آره‌دل پسری زایید، نامی در زبان ممنوع نولدور بر وی نهاد: لومیون، «پسر تاریک ...