ک

رشته‌ای از کوه‌های بلند که شمالی‌ترین قوس هیتایگلیر یا کوهستان مه‌آلود را تشکیل می‌دادند. آنها حدود دویست مایل از کارن-دوم در شمال غربی، به سمت کوه گونداباد در جنوب شرقی امتداد داشتند. این محدوده مرز بین اریادور به جنوب غربی و زمین‌های بایر شمالی فورودوایت را مشخص می‌کرد. در دوران سوم، شاه جادوپیشه قلمروی آنگمار را در میان این کوه‌ها ...

رشته کوهی بزرگ که والار در امتداد سواحل آمان برپا کردند تا سرزمینشان والینور را از ملکور، پس از آنکه وی محل سکونت اصلی آنها را در آلمارن ویران کرد، در امان نگه دارند. این کوه‌ها، پلوری، یا کوهستان دفاع نیز نامیده می‌شوند، بلندترین کوه‌ها بودند و بلندترین پلوری‌ها تنیکوئتیل بود که عمارت‌های رفیع مانوه و واردا بر آن واقع ...

نامی برای کوه آتشینی که توسط انسان‌ها بیشتر به عنوان «کوه هلاکت» شناخته ‌می‌شود. «کوه آتش» در واقع ترجمه‌ای نزدیک‌تر از نام الفی این کوه، «اورودروین» است.

نامی برای بلندترین کوه جهان، که معمولاً کوه مقدس یا کوه سپید نامیده ‌می‌شود، که در رشته کوه پلوری که حاشیۀ شرقی والینور را حصار کشیده بود، قرار داشت. شاید شناخته‌شده‌‌‌ترین نام از میان نام‌های متعدد آن تانیکوئتیل باشد و در بلندترین قلۀ آن تالارهای مانوه پادشاه بزرگ و همسرش واردا قرار داشت. بنابر افسانه‌ها، مانوه تا آخرین روزهای جهان ...

کوهی در شمال سرزمین میانه که در نقطۀ تلاقی کوه‌های مه‌آلود و خاکستری قرار دارد. اینجا بود که ارک‌های شمال جهان پایتخت خود را داشتند. یادداشت‌ها: در «تاریخچۀ هابیت» جان دی. راتلیف حدس می‌زند که این نام در اصل از زبان الفی گرفته شده است، و شاید بتوان آن را چیزی شبیه به «چهارراه سنگی» تفسیر کرد (احتمالاً به عنوان ...