کوه‌های آمان (استحکامات والینور)

رشته کوهی بزرگ که والار در امتداد سواحل آمان برپا کردند تا سرزمینشان والینور را از ملکور، پس از آنکه وی محل سکونت اصلی آنها را در آلمارن ویران کرد، در امان نگه دارند. این کوه‌ها، پلوری، یا کوهستان دفاع نیز نامیده می‌شوند، بلندترین کوه‌ها بودند و بلندترین پلوری‌ها تنیکوئتیل بود که عمارت‌های رفیع مانوه و واردا بر آن واقع بود. پشت آنها به سمت غرب، نور درختان می‌درخشید، اما سواحل باریک زیر پای شرقی آنها در تاریک بود.

زمانی که الدار پا به آمان گذاشتند، والار شکافی را در کوه‌ها، کالاکیریا، بریدند تا نور از میان آنها بدرخشد. در آن گذرگاه، وانیار و نولدور شهر تیریون را ساختند، و گذرگاه نور به خلیج الدامار می‌نگریست و جزیره تول ارسئا را روشن می‌کرد، جایی که تله‌ری‌ در روزهای کهن در آن می‌زیستند.