فرهنگ نامه

یکی از سه مراسمی که هر ساله در نومه‌نور بر فراز منل تارما برگزار می‌شد. ارولیتاله یک جشنواره‌ی ستایش بود که در نیمه تابستان برگزار می‌شد. همانند دو نیایش سالانه‌ی دیگر، اروکیرمه و اروهانتاله، نیایشی می‌باشد که توسط شاه نومه‌نور همراه با جمعیت پیروی ساکت انجام می‌گیرد.

یکی از سه جشن سالانه که بر قله‌ی منل تارما در قلب نومه‌نور برگزار می‌شد (جشن‌های دیگر ارولایتاله و اروهانتاله بودند). اروکیِرمه در آغاز هر بهار انجام می‌شد. پادشاه، که جمعیتی ساکت و آرام او را دنبال می‌کردند، با پای پیاده از کوه بالا می‌رفت  و در ستیغ کوه نیایشی برای سال پیش رو می‌خواند. به طور سنتی، سه عقاب ...

رود کوچک‌تر گوندور که از جنوب کوهستان سپید از طریق لوسارناخ جریان می‌یابد و در بالای پلارگیر به رود آندوین می پیوندد.

واژه‌ای الفی که به فرزندان ایلوواتار ترجمه شده است که به نژاد الف‌ها و انسان‌ها اشاره دارد. کلمه‌ی اروهینی شامل نام ارو، یگانه و خالق فرزندان، و اسم جمع híni است که در حقیقت معنی فرزندان را می‌دهد. این واژه مخصوصاً اشاره به دو نژادی دارد که در خوانش موسیقی آینور در زمان آغاز زمان توسط خود ارو ایلوواتار آفریده ...

آخرین نیایش در میان سه نیایش به جانب ارو که هر ساله شاه نومه‌نور می‌خواند. اروهانتاله به معنی شکرگذاری به ارو بود و این شکرگذاری معمولاً در انتهای هر پاییز برگزار می‌شد. در آن زمان شاه از ستون بهشت، کوه منل تارما، در حالی که با جمعیتی سفیدپوش و ساکت همراهی بود بالا می‌رفت. او نیایش را ستیغ کوه می‌خواند ...