آره دل (بانوی سپید نولدور)

وی خواهر فینگون و تورگون بود، آره دل در سرزمین‌ نامیرایان به دنیا آمد و آنجا به قامت، بلند و به قدرت، قوی شد. رنگ روشن پوستش و موهای تیره‌اش از مشخصه‌های او بودند. او لباس‌هایی به رنگ نقره ای و سپید بر تن می‌کرد و اینچنین بود که به بانوی سپید نولدور مشهور شد. او در سرزمین‌های والار پرسه می‌زد و قبل از تاریکی والینور (نابود شدن دو درخت) به همراه خویشانش، فرزندان فئانور، به شکار می‌رفت

زمانی که نولدور آمان را به مقصد سرزمین میانه ترک گفتند، آره دل نیز به همراه آنان سفر می‌کرد و برای مدتی در نوراست به همراه برادرش، تورگون، اقامت داشت. بعد از اینکه گوندولین ساخته شد، به همراه بقیه‌ی مردم تورگون به آنجا رفت. برای کسی که در دشت‌های بزرگ و وسیع والینور در روزهای دو درخت به نخجیرگری می‌پرداخت، دره‌ی پنهان توملادن به نظر محدود می‌رسید و در نهایت با اینکه تورگون از این مسئله ابا داشت، آره دل گوندولین را ترک گفت.

تورگون کسانی را فرستاد تا سواره همراه آره دل باشند و فرمود که او را به الحاح نزد فینگون در هیت لوم ببرند؛ اما به جای اینکه به سوی هیت لوم رود، به غرب راند تا دوستانش، پسران فئانور را بیابد. با جدا شدن از همراهانش، به هیملاد آمد و به جنگل سحر شده‌ی نان الموت وارد شد، جایی که ائول، الف تاریک را یافت.

ائول، آره دل را به همسری برگزید و آره دل در زیر درختان تیره‌ی جنگل، پسری برای ائول به دنیا آورد، کسی که، مایگلین، نام داشت. ائول از نور روز متنفر بود و از این رو برای مدت حدود یک قرن، آره دل در زیر درختان تیره‌ی نان الموت اقامت گزید. سرانجام او تصمیم گرفت که شوهرش را ترک کند و سوی برادرش در گوندولین بازگردد. وی صبر کرد تا ائول از تالارهای خانه‌اش دور شود. آره دل، پسرش، مایگلین را برداشت و قصد سفر به گوندولین کرد.

وقتی آنها به گوندولین رسیدند، تورگون با خواهر و خواهرزاده‌ی جدیدش با روی خوش، برخورد کرد، اما دیری نپایید که متوجه شدند که ائول زودتر از موعدی که آن‌ها حدس زده بودند، به تالارهای خانه‌اش بازگشته است. ائول راه آن‌ها را دنبال کرد و به شهر پنهان رسید. با توجه به اینکه تورگون قانونی نهاده بود مبنی بر اینکه اگر کسی به این شهر راه یافت، دیگر نباید گوندولین را ترک کند، به ائول حق انتخابی داد: یا داخل دیوارهای تورگون بماند یا اینکه بمیرد. ائول عصبانی شد، مرگ را برای خودش و فرزندش، مایگلین، انتخاب کرد. ائول زوبینی زهرآلود را به سمت پسرش پرتاب کرد؛ اما آره دل خود را در برابر زوبین سپر کرد و نیزه او را زخمی کرد و پس از مدتی کشته شد.

اینگونه بود پایان بانوی سپید نولدور. تورگون، ائول را به مجازات جنایتی که کرده بود، به قتل رساند، اما پسر آره دل، مایگلین، در گوندولین ماند و آن شهر به واسطه خیانت وی بود که در نهایت نابود شد.