تالار چشمه (خانه‌ی انتی زیر چشمه‌ی انت‌واش)

یکی از خانه‌های انتی چوب‌ریش که فضایی باریک در جناحین متدراس بود و درختان همیشه سبز آن را در احاطه داشتند. «تالار» بی‌سقف به دیوار سنگی قائمی ختم می‌شد که از آن، جریان چشمه جاری بود و نام «تالار چشمه» از همین نکته ریشه می‌گرفت. از چشمه‌های رود انت‌واش. رود از پرتگاهی سنگی پایین می‌رفت و بر ورودی قوس‌دار تالار درونی می‌ریخت. همان‌ جایی که چوب‌ریش، اثاثیه‌ی مختصرش را نگه می‌داشت. از آن‌جا، بین درختانی که در فضای اصلی صف کشیده بودند جاری می‌شد و دوباره به جریان اصلی انت‌واش می‌پیوست.

تالار چشمه را بیشتر به دلیل آن می‌شناسند که مری و پی‌پین، شب پیش از کنگره‌ی انت‌ها همراه چوب‌ریش در آن ماندند. همین‌جا بود که اولین بار، چوب‌ریش به آن‌ها نوشابه‌ی انتی داد و در نتیجه، قد و قامت آن‌ها به بلندترین قدی که  در تاریخ هابیت‌‌های شایر ثبت شده، رسید.