خود-نفرین (نژاد آدمیان)

تاریخ‌ها: سال اول بیداری

دیگر نام‌ها: از پی آمدگان، آپانونار، آتانی، مردم بزرگ، فرزندان خورشید، انگوار، فریمار، پیروان، هیلدور، انسان‌ها، میرایان، مردمان ثانی، فرزندان دوم، بیگانگان، غاصبان، فرزندان کوچکتر ایلوواتار.

یکی از نام‌هایی که الف‌ها به نژاد انسان‌ها داده‌اند. معنای آن توضیح داده نشده است، اما احتمالاً به این اشاره دارد که انسان‌ها از میرایی خود سوء تعبیر کردند و از آن ترسیدند. ایلوواتار مرگ را به عنوان هدیه به انسان اعطا کرد، توانایی منحصر به فردی برای عبور از جهان که همۀ موجودات ذی شعور دیگر در آردا، حتی خود والار، از آن محروم بودند. با گذشت زمان، و تا حدی به دلیل فساد ملکور، انسان‌ها از این موهبت ترسیدند و تمام تلاش خود را برای فرار از آن انجام دادند (این امر به ویژه در مورد نومه‌نوری‌ها بعدی صدق می‌کند، که در نهایت در جستجوی جاودانگی به یک جنگ ناامیدانه و فاجعه‌بار علیه سرزمین‌های نامیرا دست زدند). این ترس انسان‌ها از هدیۀ ایلوواتار، نفرینی بود که آنها کاملاً برای خود ابداع کرده بودند.