ریزآبهی کوچکی از رود برندویین یا برندیواین که از بالای خانهی تام میگذشت و تقریباً به جانب جنوب غربی درهای میرفت که از میان جنگل قدیمی میگذشت تا در هیسند، نزدیک جنوب حاشیهی جنگل به برندیواین برسد.
بیدمرد پیر در ساحل همین رود روییده بود و به دلیل قدرت خبیث وی، درهی ویتیویندل مخوفترین جای جنگل قدیمی محسوب میشد. بیدمرد با قدرتی که بر درختان داشت مسافران غافل را به قلمروی خود در سواحل ویتیویندل میکشاند.
نکته:
اسم مذکور شامل کلمهی قدیمی (withy) به معنی بید است. بخش (-windle) از (wendel) میآید که پشتوانهی تاریخی ندارد ولی تالکین در نام رودخانهها از آن بهره میبرد. مثلاً شکل انگلیسی قدیمی برای رود سیریون اسکیروندل (Scírwendel) به معنی مارپیچ درخشان بود. ظاهراً نام رود در ویتیویند مستتر است. نامی قدیمی به معنی گیاهی چسبان و بالارونده که بیشتر تحت عنوان نیلوفر صحرایی شناخته میشود.