جاده قدیمی جنگل (جاده ای قدیمی در امتداد شرق به غرب که از میان سبز بیشه بزرگ می گذشت)

جاده قدیمی، مسیر اصلی عبور از میان جنگلی بود که در اصل سبزبیشه بزرگ نام داشت، و مدتی نیز سیاه بیشه نامیده می شد. در محل تلاقی این جاده با آندوین بزرگ در زمانهای قدیم پلی سنگی وجود داشت، اما در سالهای آخر دوران سوم، پل از بین رفته و برای عبور از رود از یک گدار استفاده میشد. پس از گذشتن از این گدار به سمت شرق، پیش از ورود به اعماق تاریک جنگل فضایی باز وجود داشت. پس از آن جاده مستقیما به سمت شرق میرفت و پس از مسافتی بیش از ۲۰۰ مایل در زیر سایه درختان جنگل، در سمت دیگر مشرف بر سواحل رودخانه روانینگ از جنگل خارج میشد. از سازندگان این راه اخبار موثقی در دست نداریم. می دانیم که جاده پیش از سالهای پایانی دوران دوم وجود داشته است: اخباری در دست داریم مبنی بر تقویت پل سنگی برای عبور سپاه آخرین اتحاد. نام سینداری این جاده، من-ای-ناوگریم به معنی “راه دورفها”، ما را برای روشن کردن تاریخ این راه کمک میکند. راه سازی میان دورفها سنتی قدیمی بود که تا پیش از آغاز دوران اول نیز سابقه داشت. احتمالا آنها جاده جنگل را برای جابجایی کالا بین قبیله های غربی و شرقی خودشان ساخته اند. جالب است بدانید که پل سنگی آندوین که در انتهای غربی جاده واقع شده بود، دقیقا در میانه راه بین دو مقر باستانی دورفها یعنی گونداباد در شمال و تالارهای دورین در خزد-دوم در جنوب قرار داشت.