ائول الف تاریک از روشنایی آفتاب بیزار بود. وی در دل سایههای جنگل نان الموت میزیست و فقط زیر ستارگان از تالارهایش خارج میشد. وقتی وی با آرهدل گوندولینی ازدواج کرد، آرهدل نیز به تبع آن زندگی در تاریکیها و سایهها را در پیش گرفت. وقتی آرهدل پسری زایید، نامی در زبان ممنوع نولدور بر وی نهاد: لومیون، «پسر تاریک و روشن».
ائول، پدر فرزند، نامی بر وی ننهاد تا این که پسر دوازده ساله شد. آنگاه، ائول نام مایگلین، «تیزبین» را برای او برگزید. و لومیون با اسم «مایگلین» در تواریخ شناخته شده است.