گونهیرریم (استادان سنگ کار)

نامی که سیندار بلریاند به نژاد جدید و تا آن زمان ناشناخته‌ی مردمانی دادند که پیش از اولین طلوع خورشید از کوهستان آبی به سوی سرزمین روشن از نور ستارگان آنها گذر کردند. سیندار این تازه واردین را که بسیار کوتاه‌قامت‌تر و فربه‌تر از الف‌ها بودند، غالبا نائوگریم یا از رشد بازماندگان می‌خواندند، اما با نامی جایگزین (و به نسبت سیاست‌مندانه‌تر) نیز آنها را خطاب می‌کردند که برای بزرگداشت ترجیح آنها بر زندگی در زیر زمین و مهارتشان در کار با سنگ بود: گونهیرریم، اربابان سنگ کار. تمام این اسامی گوناگون به مردمانی تعلق دارند که بیشتر با عنوان دورف‌ها شناخته می‌شوند.

یادداشت‌ها:

شباهت انتهای این نام به واژه‌ی آشناتر روهیریم تصادفی نیست. هر دو شامل هجای ـهیرـ (-hir-)، به معنای ارباب یا خداوندگار، و هجای ـریم (-rim) ، به معنای مردمان یا نژاد، هستند. بنابراین به صورت تحت‌اللفظی گونهیرریم به معنای «مردمان اربابان سنگ» و روهیریم به معنای «مردمان اربابان اسبها» (و یا به شکل معمول‌تر چابک سواران) است.