کورون اویولایره (تپۀ تابستان بی‌‌‌پایان)

نامی از برای تپۀ سبز که در مقابل دروازه‌‌‌های غربی والمار، شهر والار در آمان، قرار داشت. بر روی این تپه بود که دو درخت والینور یعنی تلپریون و لائوره‌لین روییدند و نور درخشان طلایی و نقره‌‌‌ای رنگ خود را در سرتاسر سرزمین والار گستراندند. گرچه نور درختان به نوبت کم و زیاد می‌شد ولی با این وجود والینور هیچگاه رنگ شب را به خود نمی‌‌‌دید. از این رو تپه‌‌‌ای که درختان بر روی آن قرار داشتند، نام الفی کورون اویولایره، تپۀ همیشه تابستان را به خود گرفت. از این نام به ندرت استفاده می‌شد و تپۀ سبز بیشتر کورولایره یا ازه‌لوهار نامیده می‌شد.

علی رغم نویدی که در نام «تابستان بی‌‌‌پایان» نهفته است، نور دو درخت در نهایت به پایان رسید. چندی پس از آنکه ملکور از زندان والار آزاد شد، از سرزمین آنها فرار کرد و مدتی بعد با اونگولیانت برای گرفتن انتقام بازگشت. آنها به تپۀ سبز آمده و هر دو درخت را نابود کردند، و باعث شدند که تاریکی والینور را فراگیرد. و اینگونه بود که دوران «همیشه تابستان» به فرجام خود رسید.