دورهای که به دنبال خلق دو درخت والینور آغاز گشت زمانی که آمان غرق روشنایی استثنایی و نقرهای – طلایی آنان بود. در این دوران کلاکوئندی در صلح، کنار والار زندگی میکردند و ملکور نیز در تالارهای ماندوس در حبس بود. نیمروز (لغت معنای نمادین دارد و اشارهای است به زمان اوج شکوه و افتخار)، سه دوره به درازا کشید ولی با آزاد ساختن ملکور، سعادت آمان رو به نابودی نهاد. عاقبت، فساد ملکور سبب تاریکی والینور گشت و دو درخت برای همیشه از بین رفتند.