دریاچهی بزرگ بیضی شکلی که در میانهی مسیر رودخانه آندویین قرار گرفته و از میان دروازه های آراگونات در شمال وارد رودخانه شده و سپس در آبهای خروشان آبشار رائوروس در حدود بیست مایلی جنوب میریزد. بر گرداگرد دریاچه که نامش را به «آب سرد مه گرفته» ترجمه میکنند تپههای سنگی و خاکستری امین موییل قرار داشت. دو تپه سنگی در انتهای جنوبی با نامهای مشهور آمون هن و آمون لا به معنای جایگاه دیدن و شنیدن شناخته میشدند.
همچنین در انتهای جنوبی تنها جزیرهی دریاچه، با نام تول براندیر در زبان الفی و تیندراک در زبان آدمیان وجود داشت. سراشیبی سنگی طرفین فرود آمدن بر جزیره را تقریباً غیرممکن ساخته بود و افسانهها میگفتند هیچ مردی بر جزیره تیندراک نایستاده است.