درختانی تنومند شبیه راش که در اصل در آمان میروییدند. معنی نام آنها در کوئنیا “درخت طلایی” است (مالینورنی حالت جمع کلمه است: شکل مفرد آن مالینورنه است). این درختان در نام سینداری خود بیشتر شناخته شده هستند: درختان مالورن.
این درختان در ارتفاعات تول اره سئا میروییدند، و در دوران دوم الدار آنها را به نومه نور آوردند و آنها تنها در دامنه های بالای بندر الدالونده میروییدند، و پانصد سال طول میکشید تا به ارتفاع کامل خود برسند. تنه و سطح زیرین برگهای آنها نقره ای بود اما سطح بالایی برگها سبز رنگ بودند. در زمستان برنگها به رنگ طلایی در می آمدند و تا بهار بعدی نمیریختند.
تار-آلداریون شاه نومه نور چند بذر نقره ای مالینورنه را به همپیمانش گیل-گالاد در سرزمین میانه داد، و او نیز آنها را به گالادریل سپرد. و اصل درختان طلایی معروف میلیرن که در لورین میروییدند از اینجاست. در پایان دوران سوم گالادریل یک بذر مالورن را به سم گمجی داد، که او آنرا در هابیتون شایر کاشت.