جادهای که از جادۀ شرقی جدا شده و کمی به سمت غرب در جهت ناحیۀ مرزی که سنگهای سه گانه فاردینگ نامیده میشد متمایل میگردید و سر انجام به بایواتر که نام جاده از آن گرفته شده است، متصل میشد و از آنجا تا هابیتون ادامه مییافت. در آنجا مسافران به راست میپیچیدند و از روی پلی که برروی آب قرار دارد عبور میکردند و به تپههای هابیتون و بگ اند میرسیدند. جاده بایواتر در جهت روستای دلوینگ کوچک تا غرب ادامه مییافت.