نامی که توسط ووسهای بیشه درواداین به جای افل دوات مورد استفاده قرار میگرفت، کوهستان سایه بود که مرز غربی موردور میباشد. از بیشه ذکر شده، این کوهستان حدود تقریبی پنجاه مایل (حدود هشتاد و یک کیلومتر) رو به مشرق در طول آندوین امتداد مییابد، بنابراین آنها (ووسها) مشرف بر افق شرقی بودند. بدین معنی برای ووسها، خورشید همواره از پشت کوهستان شرقی طلوع میکرد. حالتی که حتی اگر آن را نمیدیدند از آن آگاه بودند (به عنوان مثال روزی بدون طلوع خورشید زمانی که طوفان موردور این کوهستان را پوشاند).