تیه لر شش دسته علامت در نوشتار تنگوار بودند که تغییرات در تلفظ یک صدای پایه را مشخص می کردند. به طور مثال اگر اولین تیه له صدای “ت t” می داد (تنگوایی که تینکو نامیده می شد) پنج تیه له دیگر تغییراتی در تلفظ این صدا را نشان می دادند. در این مثال که تیه لر تینکوتما نامیده می شوند، سه علامت بعدی به ترتیب صداهای “د d”، “ث th” و “ض dh” را مشخص می کردند در حالیکه دو تیه له بعدی طبق سیستم استفاده شده تلفظd بسیار متفاوت با این صداها را داشته اند.