مسیری که در ساحل غربی رود ویتیویندل میرود به اعماق جنگل قدیمی میرسد. در انتهای شمالی آن، جاده به سمت خانهی تام بامبادیل میرود و احتمالاً به دست خود او در جریان سفرهایش به سوی رودخانه ساخته شده بود. (گرچه درختان جنگل نیز عادت داشتند هر از گاه مسیرهای خاص خود را بسازنند.) معبر ویتی (ویتی کلمهای قدیمی برای درخت بید است) در زمستان مورد استفاده قرار نمی گرفت ولی در بهار، گلدبری، دختر رودخانه، برای بازگشت به رود و آبتنی در آبهایش از این جاده استفاده می کرد.