غرب (قلمروی قدسی آن سوی دریا)

در سال‌های ابتدایی آردا، سرزمین‌های لایزال در دنیا موجود بودند. هرچند دریاهای سایه‌افکن و جزایر افسون‌شده از سرزمین‌های مذکور محافظت می‌کردند، مسافر دلیری که از دریای بزرگ می‌گذشت می‌توانست به آن‌ها برسد. در سال‌های پایانی دوره‌ی دوم، آر-فازونِ نومه‌نوری، ناوگان عظیمی ساخت و کوشید به سرزمین والار حمله برد. نتیجه‌ی کار او کاملاً فاجعه‌بار بود: آمان، قلمروی لایزال از دنیا بیرون شد.

حتی پس از این واقعه نیز، راهی به جانب غرب باقی ماند تا الف‌ها بتوانند از مسیر مستقیم به قلمروی قدسی برسند. ولی برای بیشتر فانیان، این راه مفقود ماند: اگر به سمت غرب بادبان می‌کشیدند از خمیدگی دنیا می‌گذشتند و در نهایت به نقطه‌ی آغازین بازمی‌گشتند. پس قلمروی فانیان در سرزمین میانه، نهایت غرب، غرب دریا نام گرفت و بیشتر مواقع، صرفاً آن را «غرب» می‌خواندند.

اصطلاح «غرب» گاه برای اشاره به سرزمین مفقود نومه‌نور نیز به کار می‌رود. سرزمینی که در دوردست دریای غربی قرار داشت و پیش از آن که ویران شود می‌شد از سواحل آمان آن را دید. در همین راستا، نام دونه‌دان به معنی «مرد غربی» مفهوم پیدا می‌کند.