یکی از چندین تهمار یا مجموعه اصوات، که نمایندهی حروف تنگوار است. اشکال حرفی این تهمار، صدای پ و مشتقات آن را توصیف میکند. مجموعهای اصوات که شایسته است لبی خوانده شوند و شامل صداهای پ، ب، ف، و، و امثالهم هستند. حروف تنگواری که معمولاً برای این مجموعهها به کار میرفتند لووا (کمان) بسته بودند، به سمت راست و پایین، و دور از تلکو (یا «ساقه»ی مستقیم حرف) قوس میگرفتند. نام پارماتهما، لفظ به لفظ، «مجموعه کتاب» معنی میدهد ولی واژهی «کتاب» در اینجا تنها بدین دلیل انتخاب شده که با حرف پ در زبان الفی شروع میشود و نمایندهی اصواتی است که تهمای مذکور شرح میدهد.