پس از آن که ائارندیل و الوینگ به آن طرف دریا سفر کردند. آنها که در سرزمین میانه حضور داشتند شاهد عروج یک ستارهی جدید و درخشان در غرب بودند. این سیلماریل بود که ائارندیل آن را بر پیشانی خود بست و همراه خود با کشتی اش به بالا برد. این در سرزمین میانه نشانه ای بود که والار سرزمین های بیرونی را ترک نکرده اند. نامش گیل استل بود ، به معنی ستارهی امید(یا انتظار). این انتظار مدتی بعد به سر رسید. زمانی که والار بر ضد مورگوت در انگباند لشکر کشی کردند و سرانجام او را در جنگ غضب شکست دادند.