دندانۀ بزرگ لبۀ شرقی سیاهبیشه، محدودهای بیدرخت و تقریباً مربعی شکل، با پنجاه مایل در کناره که به منتهی الیه جنوبی جنگل سمت و سو دارد. این پیچ به واسطۀ نسلها قطع درختان توسط مردان شمالی که مدت های مدیدی قسمت شرقی جنگل را اشغال کرده بودند و نسلشان به ائوتئود میرسد شکلی طبیعی به خود نداشت و به خاطر این پیچ و خم آن بخش از سیاهبیشه که در بالای آمون لنک قرار داشت به باریکیهای جنگل شناخته میشد و کمتر از صد مایل عرض داشت.