گالادریل، در زمان جوانی در والینور میزیست و مدتها پس از آن در درهای، در شرق کوهستان مهآلود در سرزمین میانه، در سرزمینی به نام لوریناند، یعنی درهی طلا، سکنا گزید. همین زمان بود که نامش به لورین تغییر یافت. در اصل، لورین نام باغهایی در والینور بود که ایرمو، والای رؤیاها در آنها میزیست. پس میتوان با چشمپوشی، لورین را به «سرزمین رؤیا» ترجمه کرد.
آن زمان، قلمروی گالادریل نام دیگری نیز به خود گرفت: لوتلورین. «Loth» واژهی الفی «گل» یا «شکوفه» است و الفها، آن را به لورین شکوفا ترجمه میکردند. (احتمالاً به شکوفههای زرین مالورن مشهور آن اشاره داشت.) ولی وقتی که چوبریش نام را تفسیر کرد از ترجمهی لفظ به لفظ آن استفاده میکرد. برای وی، لوتلورین صرفاً به معنی «گل رؤیا» بود.