شورا در ۲۵ اکتبر سال ۳۰۱۸ دوران سوم در ریوندل برگزار شد. جایی که دربارۀ پیشینۀ حلقه و سرنوشت آن بحث و گفتگو شد. نمایندگانی از تمامی مردمان آزاد سرزمین میانه در آن شورا حضور داشتند.
پس از بحثی طولانی، چهار پیشنهاد اساسی ارائه گردید. ارستور، مشاور ارشد الروند، پیشنهاد داد تا حلقه را به غرب بازگردانده و آن را به تام بامبادیل بسپارند، به این امید که شاید او بتواند آن را از سائورون دور نگه دارد. گلورفیندل پیشنهادی مشابه ارائه کرد: او پیشنهاد داد که حلقه را به غرب و به دریای بزرگ برده و آن را در آنجا بیاندازند. هر دوی آنها بسیار خطرناک بوده و در کنار دلایلی دیگر، پذیرفته نشدند.
بورومیر از گوندور پیشنهاد جسورانهتری داشت: او گفت که حلقه را برداشته و از آن بر علیه سازندهاش استفاده کنند. خطرات این کار بر همگان آشکار بود و هیچ یک از حاضرین با آن موافقت نکرد.
آخرین نتیجه گیری شورا آن بود که پیشنهاد خود الروند را دنبال کنند، یعنی حلقه را به موردور برده و آن را در کوه نابودی بیاندازند. بدون هیچ شکی، تمام شورا با آن موافقت کردند. به جز ارستور که امید کمی در موفقیت دید و گفت: «این طریق نومیدی است. بیشتر دوست داشتم بگویم حماقت، اگر حکمت دیرینه الروند مرا باز نمیداشت». (یاران حلقه، شورای الروند).
با این وجود، نقشۀ الروند به عنوان تنها پیشنهاد ممکن پذیرفته شد. همانگونه که گندالف گفت: «تصدیق ضرورت عین حکمت است، هنگامی که تمام مسیرهای دیگر سبک و سنگین شدهاند…» فرودو، حامل حلقه، این وظیفه را بر عهده گرفت و گروهی پنج نفره از اعضای حاضر در شورا برای کمک به او تشکیل شد. گروهی که ساموایز گمگی، مریادوک برندیباک و پرهگرین توک نیز از هابیتها به آن اضافه شدند. این گروه همان یاران حلقه بود که از ریوندل خارج شد تا سفری را آغاز کند که ارستور آن را «طریق نومیدی» نامیده بود.