کایر آندروس (کشتی کف‌های طولانی)

جزیره بزرگی روی رودخانه آندوین در شرق سرزمین آنورین. گوندور از این جزیره به عنوان استحکامات دفاعی در برابر موردور جهت جلوگیری از عبور از رود خانه بزرگ استفاده می‌کرد؛ اگرچه این استحکامات در طول جنگ حلقه سقوط کرد.

طول جزیره زیاد و عرض آن کم بود. طول آن کمی بیشتر از ده مایل بود. در منتها الیه شمالی آن صخره های تیز آب آندوین را می‌شکافتند و کف‌های حباب آلود به وجود آمده وجه تسمیه جزیره بود. کایرآندروس در بیشتر طول خود پوشیده از درخت بود.

از لحاظ استراتژیک جزیره اهمیت بسزایی داشت. به غیر از پل اوسگیلیات تنها جایی که یک سپاه از شرق می‌توانست از آندوین به سمت سرزمین‌های مرکزی گوندورعبورکند اینجا بود. گوندوری ها این خطر را جدی می‌گرفتند. آمون دین نخستین تپه دیدبانی برای اخطار به ساکنین میناس تریث در صورت سقوط کایر آندروس ایجاد شده بود.

گوندور قدم‌هایی برای مستحکم کردن جزیره نیز برداشته بود. اما تاریخ این استحکامات چندان در دست نیست. می‌دانیم در زمان کشته شدن پادشاه اوندوهر درسال ۱۹۴۴ دوران سوم نیروهایی در آنجا مستقر بوده‌اند هر چند به نظر می‌رسد کلیه استحکامات بعد از آن زمان متروک شدند. جد بزرگ دنه تور، تورین دوم، در سال ۲۹۰۰ دوران سوم لازم دید که جزیره را دو باره مستحکم کند.

مدافعان گوندور در ۱۰ مارس ۳۰۱۹ دوران سوم در همان روزی که پادشاه جادو پیشه از میناس مورگول با سپاهیانش برای محاصره میناس تریت خارج شد، شکست خوردند. سائرون نیروی کوچک‌تری را (اگر چه شمارشان ۶۰۰۰ اورک و انسان بود) از مورانون به کایر آندروس گسیل کرد و آن‌ها مدافعان جزیره را شکست دادند و از آنجا برای عبور به آنورین استفاده کردند. این همان نیروی شمالی بود که مانع از پیشروی روهیریم به سمت شرق زمانی که به کمک گوندور آمده بودند شد. هر چند پس از نبرد پله نور روهیریم آنها را تعقیب کردند و تا آنورین عقب راندند.

آنها به کایر آندروس عقب نشینی کردند و ظاهراً برای چند روز آن را حفظ کردند. آراگورن در زمان پیشروی به سمت موردور گروه کوچکی از سربازانش را از سپاه اصلی‌ برای باز پس گیری و حفاظت از جزیره فرستاد. آنها باید موفق شده باشند زیرا آخرین باری که ما از کایر آندروس می شنویم زمانی است که فرودو پس از اتمام ماموریتش نظاره گر استفاده کشتی‌های گوندور از اسکله های جزیره است.