آنور (نام خورشید به زبان الفی)

تاریخ: اولین روز در سال اول از دوران اول (آغاز سالهای خورشید)
موقعیت: در ناحیه پایینی ایلمن
خاستگاه: قرار داده شده در جام توسط آئوله، و رها شده در آسمان توسط واردا
معنی: آتش
اسامی دیگر: آنار، خورشید، واسا
عناوین: ستاره روز، قلب آتش، زرد-سیما.

نامی برای خورشید به زبان سینداری. این نام در اسامی زیادی مشاهده می شود، مانند میناس آنور، نام اصلیِ میناس تیریت به معنای برج خورشید غروب کرده است. همچنین در نام گلی، الانور، نیز دیده می شود که به معنای ستاره ی خورشید می باشد، و شاید در عنوانی که گندالف در روی پل خزد – دوم عنوان می کند «بکاربرنده ی شراره ی آنور».
نام آنور یک کلمه ی سیندارینی است که صورت کوئنیایی آن Anar است. هر دو کلمه از ریشه ی nar- مشتق شده اند که در مورد اشیاء آتشین و یا شعله ور به کار می روند؛ بنابراین کلمه ی الفی برای خورشید را ضرورتا باید به معنای آتش ترجمه کرد.