اثری که توسط المیره وانیایی برای زنده نگاه داشتن خاطره نابودی دو درخت و خاموشی والینور و همچنین سایر اتفاقات سرنوشت سازی که در آن روز مهم تاریخ جهان روی داد، خلق شده است. داستان غم انگیزی که نام آن در زبان کوئنیا «مرثیه ای برای دو درخت» ترجمه می شود و گفته شده تمام الدار آن را می شناسند.
به طور یقین مشخص نیست که آیا المیره تاریک شدن را به چشم خود دیده باشد؛ اما به عنوان یک وانیا به احتمال زیاد زمانی که نور والینور به خاموشی می گرایید، در دامنه های تانیکوئتیل حضور داشته است.