از زمانیکه فانوسهای والار در گذشته ای دور نابود گشتند، والار مدت هزاران سال را در آمان و زیر نور دو درخت زندگی میکردند و این در حالی بود که سرزمین میانه تنها با نور ستارگان روشن میشد. این روند زمانی به هم ریخت که ملکور و اونگولیانت به والینور وارد نفوذ کرده و درختان را نابود کردند و سرزمین والار را دگر بار غرق در تاریکی نمودند.
اگرچه درختان قابل شفا دادن نبودند، اما لائورهلین، درخت طلایی، پیش از خاموش شدنش یک میوه نورانی و سوزان را ثمر داد. والار این میوه طلایی را در یک کشتی قرار داده و آنرا همراه با آرین مایا به آسمان فرستادند. بنابراین خورشید برای اولین بار از غرب طلوع کرد[۱] و این زمانیکه بود که سپاهیان فینگولفین برای اولین بار قدم به سرزمین میانه گذاشتند.
از آن اتفاق بود که سالهای خورشید آغاز شد و مبنای آن گذشتن کشتی نورانی آرین از آسمانهای آردا بود. دوران اول خورشید کمتر از ششصد سال طول کشید و شاهد نبردهای بلریاند و شکست نهایی مورگوت در نبرد خشم بود. دورانهای دوم و سوم هر کدام بیش از سه هزار سال به طول انجامیدند و شاهد شکوه و افول نومهنور و سلطه سائورون بر سرزمین میانه بودند. پیروزیهای بزرگ سائورون و شکست نهایی وی از پیش زمینه تاریخی آن دورانها. اطلاعات کمی از دوران چهارم و بعد از آن در دست است، اما سالهای خورشید تا امروز نیز ادامه دارد.[۲]
[۱] به خاطر اینکه والینور در غرب قرار دارد، مردم سرزمین میانه شاهد طلوع خورشید از غرب بودند. در ابتدا قرار بود خورشید در طول آسمان حرکت کند و دوباره از همان مسیر بازگردد و هرگز غروب نکند اما این برنامه تغییر کرد و قرار شد خورشید در غرب غروب و از شرق طلوع کند، همانند چیزی که امروزه شاهد آن هستیم.
[۲] تالکین در یکی از نامه هایش در سال ۱۹۵۸ اشاره می کند که سقوط باراد-دور در ۶۰۰۰ سال قبل اتفاق افتاده. اگر این دوران ادامه دورانهای سرزمین میانه باشد ما در دوران ششم یا هفتم هستیم.