خاندان فینگولفین (خاندان سلطنتی نولدور در سرزمین میانه)

پس از مرگ فئانور، برادر بزرگتر فینگولفین، مقام پادشاه برین نولدور در سرزمین میانه به فینگولفین و خاندان او رسید. فینگولفین پسر دوم فینوه و از همسر دوم او ایندیس بود. در سالهای آغازین دوران اول، خاندان فینگولفین سرزمینهای شمال غرب بلریاند را در اختیار داشت: هیتلوم، نوراست و گوندولین. از میان این سه قلمرو، گوندولین تا ۵۱۰ د.ا دوام آورد، اما هیتلوم در نبرد اشکهای بیشمار مورد حمله مورگوت واقع شده بود و در آن حمله، فینگون، پسر فینگولفین که پس از کشته شدن او در نبرد تن به تن با مورگوت، پس از داگور براگولاخ به مقام پادشاهی نولدور بلریاند رسیده بود جان خود را از دست داد. نجات یافتگان خاندان، از جمله فرزند فینگون، ارینیون گیل-گالاد، در لنگرگاه ها و نزد الفهای لنگرگاه، به رهبری کیردان کشتی ساز به زندگی ادامه می دادند. پس از نیرنائت آرنوئدیاد، تور، پسر هور، از خاندان هادور، به عنوان قاصد اولمو به نزد تورگان، فرمانروای قلمرو پنهان گوندولین فرستاده شد و در آنجا با ایدریل کلبریندال، دختر تورگان ازدواج کرد. بدین ترتیب خون انسانها و الفها با یکدیگر آمیخته شد و فرزندان این ازدواج، نیم-الف نامیده می شدند که به آنها این اختیار داده شده بود تا از انسانها یا از الفها به شمار بیایند. تمامی این افراد، خواستند که از نخست زادگان به شمار آیند، به جز دو تن: الروس، برادر الروند که به همراه اداین به النا رفت و به عنوان نخستین پادشاه نومه نور با نام تار-مینیاتور تاجگذاری نمود، و آرون، دختر الروند که با شاه آراگورن در پایان دوران سوم ازدواج نمود. پس از سقوط گوندولین، باقیمانده های این خاندان به صورتی تبعید مانند در دهانه های سیریون و یا در فالاس روزگار می گذراندند. تا زمانی که ائارندیل دریانورد، نواده فینگولفین از فرزند دومش، تورگان، به یاری سیلماریل به غرب بادبان برافراشت تا از والار تقاضای یاری نماید، که با جواب مثبت والار به جنگ خشم در ۵۸۳ د.ا انجامید.
آخرین پادشاه برین نولدور، ارینیون گیل-گالاد، به همراه الروند و کیردان کشتی ساز، در سرزمین میانه و در لیندون باقی ماند و در پایان دوران دوم به همراه سپاه آخرین اتحاد به موردور رفت. در آنجا بود که او در محاصره باراد-دور کشته شد و خاندان سلطنتی نولدور به پایان خود در سرزمین میانه رسید.