جایی که رودخانهای که به نام مورگولدوین از افل دوات خارج میشد و درهای باریک را تشکیل میداد که میتوانست به عنوان گذرگاهی برای عبور از ایتیلین و ورود به موردور استفاده شود. در دهانۀ این دره، در اولین روزهای تشکیل گوندور، دونهداین یک شهر ساختند؛ میناس ایتیل، دژ ایسیلدور. مدتها پس از آن این شهر توسط نزگول تسخیر شد و میناس مورگول نام گرفت و جادهای که از شهر و کوهستان عبور میکرد، جادۀ مورگول نام گرفت. هنگامی که این جاده به شرق کوهستان میرسد، از فلات گورگوروت میگذرد و به کوه هلاکت میرسد. از آنجا تا سریر سائورون، باراد دور، شصت مایل به سمت شرق فاصله است.
در بالای جاده مورگول، گذشتن در کوهستان سخت تر میشد؛ پیش رو مجموعهای از پلههای خطرناک بود که انتهای آن بسیار بالاتر از سطح جاده بود، یک گذرگاه خطرناک که به نام کیریت آنگول شناخته میشد.